- ιεροφάντωρ
- ἱεροφάντωρ, ὁ (Α)(ο Ησύχ. για τον Ιουλιανό) ἱεροφάντης*.[ΕΤΥΜΟΛ. < ιερ(ο)-* + -φάντωρ (< φάντωρ < φαίνω), πρβλ. θεο-φάντωρ, ουρανο-φάντωρ].
Dictionary of Greek. 2013.
ιεροφάντωρ
Look at other dictionaries:
ιερ(ο)- — α συνθετικό λέξεων τής Αρχαίας, Μεσαιωνικής και Νέας Ελληνικής με σημαντική παραγωγικότητα, που προσδίδει στο β συνθετικό τη σημασία «ιερός, θείος, άγιος, αφιερωμένος στον θεό». Επί πλέον, στη Νέα Ελληνική απαντά ως α συνθετικό όρων τής ανατομίας … Dictionary of Greek
